Savunma 1

Ben bir sürtüğüm. Tıpkı başta söylediğim gibi. Bu yüzden tutarlıyım bir sürtük ne kadar tutarlı olursa o kadar. Oyun oynamadım. Belki biraz. Hayatımın bu olamayacağına karar verdim. Ona öğütlediğimi ben yaptım. Hissettiğim anda mutsuz oldum. Ona asla mutsuzluk vaad edemezdim. Kendimi mutsuz edemezdim. Ben onun gibi değilim. Belki biraz. Başlangıçta o da bir süre. Ne dememi bekler bilmiyorum bittikten sonra anlamsız. Gerçekten aklımı başımdan aldı bilmek istiyorsa. Asla bozulmaz dediğim dengemi bozdu yapmayı hayal edemeyeceğim şeyler yaptırdı. Beni sadece yanımda durarak, beni sadece sesiyle, beni üstümde yumuşacık gezinen bakışlarıyla mutlu etti. Bu şekilde sevilebileceğini anladım. İnsanlardan uzaklaşıp onunla yetinebileceğimi anladım. Bunu hemen anladım. Artık hayatım bir şekilde ona bağlanmıştı. Böyle hissettim. Onsuz bir dünya işe yaramazdı, boştu. Ona yetişmek içindi her şeyi ona ulaşmak için. Bunlar gerçekti. Bilmek istediği buysa. Şüphe etmesi beni üzer her ne kadar bir kaltak olduğumu düşünse de. Bittiğini hissetmek üzücü. Çünkü ona dokunmadan yaşayamayacağımı düşünürdüm. Acımı onun gibi döke saça yaşamadığım için suçlanmak haksızlık ama bunu kabulleniyorum. İyi olmasını istiyorum ve farkında olmasa bile onun iyiliğini önemsiyorum. Öfkesine bakınca gözlerime inanamıyorum. Normal hayata dönmesi gerektiğini anlatmaya çalışıyorum. Herkes gibi normal yaşamlarımıza dönmek istiyorum. Bir sik budalası olmadığımı bildiğine ve acıyla sırf canımı yakmak için hakaret ettiğine inanıyorum. Her zaman böyle çocukluk ediyor. Haksızlık etmiş olabilirim kendimi birden çekmiş olabilirim ama ben buyum. Düşündüm ve içimde bunu buldum. Hiç yalan söylemedim. Bilmiyorum. O yalancı olduğumu düşünüyor. Mutluyum derken inandı. Mutsuzum dediğimde kabul etmedi. Ben düşünmeyi seçtim kendimi kaptırmaktan vazgeçtim. Kendimi kaptırmamak için birden çekildim. Bana kızmasına göz yumdum. Bunu taşımaya hazırım bilsin ya da bilmesin. Kendimi oyalıyorum buna hakkım var. İyi olmak istiyorum. Yalnız kalınca kendimi sorgudan geçirmeden yaşamak. Onu özlediğimde-bu sandığından daha çok- kontrolden çıkmıyorum. İsterse kendimi kandırdığımı düşünsün. Herkesle yalancı bir eğlence yarattığımı. Mutlu olduğumu düşündüğümde onun büyük eksikliğine rağmen mutluyum. İçim rahat. Kendimi iyi ediyorum. Başkalarıyla ilgileniyorum. Geçmişin, bize ait zamanların, manyak sevişmelerimizin üstünde durmuyorum. Kimse bununla yaşayamaz. Onlar orada gerçek. Gerçekten mutlu olduğum zamanlar. Bunu gördüğüne inanıyorum. Sevdiğimi ve onu istediğimi hissettirdim. Herşeyimle ona açıldım. Gerçeklik mi istiyorsunuz? Göğsümde hala parmaklarımı gezdirdiğim izlere bakın. Ona ait eşyalara. Kullandığı bir peçete olduğu gibi duruyor. Benim için tamir ettiği kapı kolu. Bittikten sonra çarşafları değiştirirken (bu çok zor oldu) yastığın üzerinde saç tellerini gördüm. Çarşafta kurumuş spermleri vardı. Geceliğime de bulaşmıştı. Gözlerimi kapayıp üzerime sıcacık dökülüşlerini ya da içime akışlarını hayal edebilirdim. Fakat o zaman artık yaşayamazdım. Onu kötü davranmak zorunda olduğum için bazen kızıyorum kendime. Elimden ne gelirdi ki?
Üzgünüm.
İstemediğinde istemiyorsundur üzgünüm.
Onun için çıldırdım, beklemek öldürdü ama üzgünüm.
Yalan söylememek için onu daha fazla üzmemek için.
Sürtüklük ettim biraz üzgünüm.
Bana bağırmalıydı sessizce iyi olmamı beklediği için üzgünüm.
İyi olduğumu sandığı için üzgünüm.
Ona gerçekten ne olduğunu geç söylediğim için (ben de bilmiyordum) üzgünüm.
Başka nedenler uydurup onun korkusunu hafiflettiğim için üzgünüm.
O öpücüklerle üstesinden gelmeye çalışırken ısırmak istediğim dudaklarından kaçtığım için üzgünüm.
Onu gerçeğe yaklaştırmak istedim. Uçan balonu sandalyeye bağladım.
Balonu patlatmadan traş ettim.
Bir sürtük olduğumu, bencil olduğumu kabul ederim eğer bu iyi gelecekse.
Ona izin vermeyin kendini yiyip bitirmesine engel olun.
Bir öğüt vermek istiyorsanız hayatına bakmasını söyleyin. Bir hayatı olması gerektiğini. Bir hayatı olan ancak bir hayat vaat edebilir.
Artık beklememesini ve ummamasını öğütleyin.
Bu olmayacak. Bir hayatım olacak. Sevdiğim bir adam.
Sevdiğim adamla sevişeceğim gerçek bu. Belki kalbimi kırar. Bu ilahi adalet olmayacak ve ona bir yararı olmayacak.
Beni bilmediğim şekilde mutlu edecek başka insanlarla karşılaşacağım. Onlara daha önce söylemediğim şeyler söyleyeceğim.
İçime alacağım başka insanlar olacak.
Hayatıma alacağım, bekleyeceğim, yasını tutacağım, yatakta oyalanırken uzaktan sesini dinleyeceğim, bağıra çağıra güleceğim, hayranlıkla izleyeceğim, ayrı kalmanın ölümle eşdeğer olduğuna inanacağım, çocuklarımızın olmasını isteyeceğim ve hayaller kuracağım başka birileri.
O bunun dünyanın sonu olmadığını öğrenecek. Ben onun yüzünde güzel bir gülümsemeye dönüşeceğim. O eşsiz gülümsemesine dahil edecek beni. Beni özlemeyecek ve artık acı çekmeyecek.
Olmayanın ne olduğunu görebilecek.
Hayatına başka insanları alacak. Bunu aklıma bile getirsem delirirdim. Yakın zamana kadar deli olurdum.
Şimdi onu arasam ve çok özlediğimi hiçbir şeyi böyle sevmediğimi ve böylesine bağlanmadığımı söylesem yalan söylemiş olmam.
Seni çok özledim. Bilmen gerekiyorsa bil. Yaptığımız her şeyi. Birbirimize yaklaştığımız her anı.
Sensiz bir hayat düşünemediğimi bil eğer bilmen gerekiyorsa.
Yakında her şeyi bırakacağın için mutluyum. Sevmediğin işini bırakıp kendini bulacağın için. New Yorktan Portland'a gideceğin için mutluyum. Hepsini anlatmanı ve fotoğraflar çekmeni isterdim. Başka biri olacaksın ve kronik mutsuzluğundan kurtulduğunda başkaları seninle mutlu olabilecek.
Ha bir de ben kendimi savunmuyorum bunun bilinmesini isterim.